Menurut pendapat yang asah di kalangan ulamak Syafi'iyyah, diwajibkan niat bagi solat fardhu dengan tiga syarat iaitu:[1]
1. Qasad
Qasad ialah niat melakukan solat untuk membezakan dengan perbuatan
yang lain. Contohnya: “Sahaja aku menunaikan solat.”
2. Ta’arrud
Ta’arrud ialah niat fardhu iaitu meniatkan solat yang hendak
ditunaikan itu adalah solat fardhu. Contohnya: “Sahaja aku menunaikan solat
fardhu.”
3. Ta’ayyin
Ta’ayyin ialah niat dengan menentukan jenis solat fardhu yang
hendak ditunaikan sama ada Zohor, Asar, Maghrib, Isyak atau Subuh. Contohnya:
“Sahaja aku menunaikan solat fardhu Zohor.”
Di dalam solat fardhu ketiga-tiga perkara
tersebut iaitu qasad, ta’arrud dan ta’ayyin wajib ada di dalam niat. Jika salah
satu daripada tidak ada, tidak sah niat tersebut.
Adapun meniatkan “kerana Allah” ianya tidak
wajib kerana segala ibadat yang dilakukan adalah semata-mata kerana Allah Ta’ala.
Tetapi digalakkan niat “kerana Allah” agar hasil maksud keikhlasan. Demikian
juga tidak wajib berniat “bilangan rakaat” dan “menghadap kiblat”, tetapi
digalakkan berniat bagi mengelakkan perselisihan pendapat dalam perkara ini. Jika
tidak meniatkan “kerana Allah”, “bilangan rakaat” dan “menghadap kiblat”, niat
tetap sah kerana ianya tidak wajib.
No comments:
Post a Comment